توسعه ظرفیت حکمرانی جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر برندینگ شرکتی؛ مطالعه‌موردی صنعت مراقبت سلامت

چکیده مقاله: خط‌مشی‌گذاران سلامت با مسائل متعددی از جمله پایین بودن مشارکت بیمار و خانواده او در مراقبت سلامت، عدم پاسخگویی نظام ارائه خدمت به بسیاری از نیازهای بیماران، بی‌عدالتی در بهره‌مندی از خدمات، سالمندشدن ترکیب جمعیتی و گسترش بیماری‌های مزمن مواجه هستند که اصلاح نظام سلامت ایران را به یک ضرورت تبدیل کرده است. از جمله دلایلی که می‌تواند مانع اتخاذ و پذیرش اصلاحات نظام سلامت شود، بی‌توجهی به ظرفیت خط‌مشی و ظرفیت حکمرانی است. اهمیت ظرفیت حکمرانی و روش‌های توسعه آن خصوصاً در محیط پیچیده خط‌مشی‌های سلامت و با حضور بازیگران متعدد در آن مضاعف خواهد شد. هدف از پژوهش حاضر تبیین «برندینگ شرکتی» به عنوان چارچوبی جهت توسعه ظرفیت حکمرانی در صنعت مراقبت سلامت است. بر اساس تحلیل مضمون داده‌های کیفی، برندینگ شرکتی به عنوان رویکردی کل‌نگر در مدیریت برند سازمان‌ها و دولت‌ها منجر به ایجاد هویتی یکپارچه برای سازمان، افزایش اعتماد عمومی، تقویت مشروعیت و اعتبار و ارتقای روابط با ذینفعان داخلی و خارجی خواهد شد. نتایج نشان می‌دهد برندینگ شرکتی مبتنی بر سه بعد ماهیت کل‌گرا، ماهیت رابطه‌ای و ارزش استراتژیک به ترتیب منجر به توسعه ظرفیت‌های عملیاتی، سیاسی و تحلیلیِ حکمرانی خواهد شد. الگوی برندینگ شرکتی را نه‌تنها در صنعت مراقبت سلامت بلکه در سایر عرصه‌ها نیز، می‌توان به عنوان الگویی نوین در توسعه ظرفیت حکمرانی جمهوری اسلامی ایران محسوب کرد که تاکنون مورد توجه واقع نشده است.

جهت دانلود و مطالعه مقاله حاضر، اینجا کلیک کنید.